پهلوان مثل یزدانی؛

- ۲ روز بعد از شکست آزادکار کشورمان مقابل حریف آمریکایی و کم شدن تب و تاب‌ها، اظهار نظر این قهرمان ارزنده کشورمان در نوع خودش جالب توجه است. یزدانی گفت: مدال طلا از دستم افتاد و در یک لحظه او گرفت و نوش جانش؛ مبارکش باشد.

به گزارش آبا به نقل از ایرنا، به طور حتم مبارزه «حسن یزدانی» برابر «دیوید تیلور» آمریکایی در بازی‌های المپیک توکیو یکی از حساس‌ترین و جذاب‌ترین مسابقات کشتی سال‌های اخیر بود. دنیای کشتی برای جذاب شدن و فراگیر شدن به چنین مبارزات و نمایش‌هایی احتیاج دارد. سوای نتیجه به دست آمده، این مبارزه و همچنین کشتی کایل اسنایدر و عبدالرشید سعدالله‌یف همان مبارزاتی است که اتحادیه جهانی کشتی بعد از تهدید شدن به حذف از بازی‌های المپیک بعد از المپیک ۲۰۱۲ لندن به آن نیاز داشت.

چنین هیجان و مبارزاتی به طور حتم کشتی را ماندگارتر و جذاب‌تر خواهد کرد. اهمیت این مبارزه آنقدر مهم بود که برای اهدای مدال المپیک شخص «نناد لالوویچ» رییس اتحادیه جهانی کشتی حضور پیدا کرد و مدال قهرمانان وزن ۸۶ کیلوگرم را اهدا کرد.

حسن یزدانی آزادکار شایسته کشورمان بعد از این شکست میلیمتری انگیزهاش بعد از المپیک دوچندان خواهد شد و راه موفقیت برای او هموارتر خواهد شد.

او یک شب بعد از کسب مدال نقره المپیک در گفت‌وگویی، اظهار داشت: جای تشکر دارد از همه ملی‌پوشان کشتی و حریفان تمرینی و مربیان که زحمت کشیدند؛ برای مبارزه با تیلور با مربیان و سرمربی تیم ملی مشورت داشتیم و تاکتیکی را در تمرینات با توجه به شناختی که از حریف آمریکایی داشتم، برنامه‌ریزی کردیم.

دارنده مدال طلا و نقره بازی‌های المپیک ادامه داد: ۲ مرتبه با او کشتی گرفته بودم و می‌دانستم شیوه کشتی او چگونه است و از قبل برنامه خودم را به سرمربی انتقال دادم و سرمربی تیم ملی نیز نکاتی را گوشزد کرد و با هم هماهنگ بودیم تا زمان مسابقه؛ ۵ دقیقه و ۴۳ ثانیه برنامه خود را اجرا کردم و خوب اجرا شد و تمام کشتی دست من بود؛ اما گاهی آن چیزی را که می‌خواهی نمی‌شود و اتفاق نمی‌افتد و ان شالله بتوانیم در مسابقات آینده لایق پوشیدن تیم ملی باشیم و افتخارآفرین باشیم.

وی ادامه داد: مبارزه آخرم کام ملت را تلخ کرد. مردم به من محبت دارند و این چند روز از طریق مختلف جویای حال من بودند و محبت مردم کشورم همیشه شامل حال من بوده و منم قطعا برای خوشحالی مردم در هر میدانی حضور پیدا می‌کنم کم نمی‌گذارم. اگر این اتفاق رخ داد اشتباه خودم بود. یک زمانی قسمت نیست و حریم و هم بیشتر زحمت کشید و خواستن او از من بیشتر بود و یک جایی از کشتی شاید من دیگر قانع شده بودم که مدال طلا در دستمان است اما در یک لحظه افتاد و او مدال را گرفت؛ نوش جانش و مبارکش باشد.

اما آن چیزی که بیش از همه موجب ناراحتی مردم و همه علاقمندان به کشتی شد، ناراحتی و گریه‌های پهلوان کشورمان بود؛ ناراحتی‌هایی که کشتی کشورمان نیز آن را با بسیاری از قهرمانان خود از جمله جهان پهلوان تختی تجربه کرده بود. ناراحتی‌ها و گریه‌ها تختی بعد از بسیاری از شکست‌هایی که داشت، بعد از چهارمی بازی‌های المپیک ۱۹۶۴ و یا نقره المپیک ۱۹۶۰ رم.

تختی که همه وجودش برای مردم بود و تنها برای مردم کشتی می‌گرفت و می‌دانست که با موفقیت او خوشحال خواهند شد. روزنامه کیهان بعد از بازی‌های المپیک ۱۹۶۰ رم و کسب مدال نقره از سوی جهان پهلوان تختی در آن زمان تیتر ماندگاری را درج کرد: «بخندیم تا تختی نگرید.»

*